Stałam tam na wpół mokra i patrzyłam na śmiejącego się basiora. Uśmiechnęłam się lekko i zamachałam skrzydłami. Podmuch był na tyle silny, by zwiać ziemię do wody i obkleić mokrego basiora. Gdy kurz opadł ledwo się powstrzymałam by nie zacząć wyć ze śmiechu. To było akurat do mnie podobne, a przynajmniej bardziej niż śmiech i uśmiech.
<Night Sky ? Nie wiem co pisać :/ Brak mi dziś weny XC>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz